‘Arm Wallonië’ deed Gert Dooreman denken aan de feel van oude Blue Note-platen. Die associatie zit ook in de cover die hij maakte, een hommage aan de New Yorkse graficus Reid Miles die in de jaren ’50 tientallen superbe hoezen voor het jazz-label ontwierp.

Miles werkte samen met de Berlijnse fotograaf en latere Blue Note-baas Francis Wolff. Net zoals Dooreman sinds lang vaak een duo vormt met Michiel Hendryckx.

Ook de cover van ‘Arm Wallonië’ is weer een coproductie: Dooreman gebruikte de Hendryckx-foto van een ochtendlijke, oer-Waalse straat in Quaregnon voor een swingende stijloefening.

Er bestaat ook een blauwe versie van de cover, maar de rode blijft de mooiste. Van enige afstand lijkt het boek een gloeiende, zichzelf opbrandende steenkoolbriket, wat een verwijzing zou kunnen zijn naar de verdwijnende wereld van de oude Vlaamse migranten in de wijken rond de mijnterrils. Het is ook het rood van het Waalse strijdsocialisme dat ooit hoog oplaaide in die wijken en er vandaag langzaam uitdooft.