Miavoye

‘Het is een boek dat de onbedwingbare neiging oproept te citeren en te citeren. De toon is ook zo prettig. De milde spot waarmee de jongens elkaar bestoken. De zoekende zinnen waarin ze de tover van Van Ostaijen proberen te vangen. De voortdurende afwisseling tussen het verhevene en banale, tussen magie en ironie. Het lichte absurdisme waarmee ze hun reis, de dichter, het leven vieren.’
—Ons Erfdeel

Miavoyecover
Vier mannen raken betoverd door de poëzie en het dramatische levensverhaal van Paul van Ostaijen. Als ze in een oud boek van dichter Richard Minne een opdracht vinden, vertrekken ze op een driedaagse bedevaart. Naar het Waalse dorp Miavoye, naar sanatorium Le Vallon waar Paul van Ostaijen in 1928 stierf aan een wegzakkend hart en verdrinkende longen.

Hun expeditie begint bij Van Ostaijens graf op het Antwerpse Schoonselhof. Na een laatste glas in zijn stamcafé Hulstkamp reizen ze met de trein naar Dinant. Daar gaat de tocht verder per bus naar Hastière, langs de verlaten grand hotels van teloor gegane vakantiedorpen uit de belle époque. De laatste tien kilometer naar het gehucht Miavoye leggen de bedevaarders te voet af.

Le Vallon blijkt al lang geen sanatorium meer. Zestig jaar geleden werd het domein overgenomen door Roger en Lea, een Vlaams boerenkoppel. Van Paul van Ostaijen hadden ze toen nog nooit gehoord. Maar met de jaren werd zijn aanwezigheid in het huis almaar groter. Ze herinneren zich nog de verhalen van de dorpelingen die Paul van Ostaijen spraken en hem naar het graf droegen.

De bedevaarders verblijven twee dagen op Le Vallon. Ze liggen, ademen en wandelen. Ze horen er geschiedenissen waarvan ze huiveren. Ze bladeren in Van Ostaijens gedroomde dagboek.

,Miavoye’ is een liefdesverklaring aan Paul van Ostaijen, ons ’Zot Polleke’. Deze nooit eerder uitgevoerde expeditie blaast de dode dichter nieuw leven in. En evenzeer is het een ontroerend reisverhaal van vier jongens die zich verwonderd in het midden van hun leven bevinden.

Eindelijk is er dit troostrijke gebaar voor de poëzie, een melancholieke fuck-you tegen de sterfelijkheid.

.         

Zelden werd met zoveel liefde geschreven over Zot Polleke.

                           Alles in dit verhaal is waar gebeurd.

                           Of toch ongeveer.

 

  ,Miavoye’ is een inwijding én inleiding in het leven van onze grootste dichter.  Het bevat een selectie van twintig van zijn knapste gedichten, ,een keurbundel’, precies zoals Richard Minne het in zijn opdracht wilde.

Precieus uitgegeven. Rijkelijk geïllustreerd met reisfoto’s, unieke documenten uit Paul Van Ostaijens tijd, schetsen en schilderijen van Koen Broucke.

http://www.bol.com/nl/p/miavoye/9200000026320426/

 

 

 

 

Plaats een reactie