‘Een aangrijpende reisreportage door verleden en heden met Vincent Van Gogh als gids. Met scherpe pen beschrijft Verbeken de machteloosheid van achterblijvers. Hoe modernisme plaats ruimde voor consumptisme.’ ****

—Leeuwarder Courant

‘Prachtig’
—De Morgen

‘Knap en bedrieglijk lichtvoetig’
—Het Belang van Limburg

‘Het boek blijft niet steken in kunsthistorische of biografische weetjes. Verbeken situeert Van Gogh in een bewogen tijd van sociale onrust, stakingen, mijnrampen, kinderarbeid en gewetenloze uitbuiting. En meer dan dat: hij trekt de lijn door tot vandaag en toont aan hoe de wantoestanden van toen geleid hebben tot de uitzichtloosheid van vandaag.’ ****
—De Standaard

Vincent Van Gogh verbleef bijna twee jaar in de Borinage, de legendarische mijnstreek in België. Een cruciale periode in zijn leven. Als evangelist reisde hij naar Wallonië. Maar hij mislukte en zonk weg in een diepe crisis. Het waren maanden van armoede, isolement en ontreddering. Zijn waanzin, die al langer sluimerde, flakkerde voor het eerst hoog op in de krottige straten rond de mijntorens en terrils. In diepten van ellende koos hij uiteindelijk voor de schilderkunst.

Vincent van Gogh, de schilder van het licht, vond zijn ware roeping in het zwarte land.

‘Duistere wegen’ volgt het spoor van Vincent van Gogh in de mijndorpen Pâturages, Wasmes en Cuesmes. Met de brieven van Vincent van Gogh als kompas. Wat blijft er  nog over van de wereld die de schilder achterliet? Wat is de betekenis van de bijzonder turbulente geschiedenis van de Borinage in de jaren dat Van Gogh er verbleef? Uit de bloedige stakingen van de mijnwerkers werd een arbeidersbeweging geboren die het Europese politieke landschap zou hertekenen. ,Duistere wegen’ gaat niet alleen over de Borinage 1878-1880, maar evenzeer over een wankelend Europa nu.

De Borinage is altijd een mythe gebleven. In protestantse kerken, in volkshuizen en in mijncités vertellen de laatste getuigen van een verzonken België.