Catalogustekst

‘Ik houd zo veel van de Borinage. Een streek die gekenmerkt wordt door droefheid en die ik nooit zal vergeten’ (Vincent van Gogh)

Vincent Van Gogh verbleef bijna twee jaar in de Borinage, de legendarische mijnstreek in België. Een cruciale periode in zijn leven. Als would be-evangelist reisde hij naar Wallonië om het woord van God te verkondigen aan de mijnwerkers. Maar hij mislukte en zonk weg in een diepe crisis. Het waren maanden van armoede, isolement,  ontreddering en grote geestelijke nood. Zijn waanzin, die al langer sluimerde, flakkerde voor het eerst hoog op in de krottige straten rond de mijntorens en terrils. In diepten van ellende koos hij uiteindelijk voor de schilderkunst. Vincent Van Gogh, de schilder van het licht, vond zijn ware roeping in het zwarte land.

Vincent van Gogh, de schilder van het licht, vond zijn ware roeping in het zwarte land.

In ‘Duistere wegen’ volgt Pascal Verbeken het spoor van Vincent van Gogh in de mijndorpen Pâturages, Wasmes en Cuesmes. Hij gaat na wat er nog overblijft van de wereld die de schilder achterliet. En hij schrijft de bijzonder turbulente geschiedenis van de Borinage in de jaren dat Van Gogh er verbleef. Uit de bloedige stakingen van de mijnwerkers werd een arbeidersbeweging geboren die het Europese politieke landschap zou hertekenen.

Tijdens zijn reis registreert Verbeken de grote en kleine tekenen des tijd in een streek die altijd een mythe gebleven is. In protestantse kerken, volkshuizen en mijncités luister hij naar  de laatste getuigen van een verzonken België.

Vincent van Gogh, ooit verstoten door de Borains, is volgend jaar de centrale figuur van Bergen 2015, Culturele Hoofdstad van Europa.

Bij deze terugkeer naar de Borinage is ‘Duistere wegen’ onmisbare literatuur.